"Ailə qurulması, hər bir insanın həyatında ən mühüm və dərin qərarlardan biridir. Bu qərar, yalnız fərdi hisslərə deyil, həm də məntiqə, uyğunluğa və gələcəkdəki həyat planlarına əsaslanmalıdır". Bu sözləri SİA-ya açıqlamasında Sosial və mənəvi məsələlər üzrə ekspert Ramal Əliyev deyib.
O bildirib ki, lakin, gənc yaşlarda insanlar çox vaxt duyğusal yanaşmalarla, hisslərə əsaslanaraq ailə qururlar: "Bu dövr adətən 18-26 yaş aralığına təsadüf edir. Bu yaşlarda gənclər, hələ də öz şəxsiyyətlərini tam olaraq formalaşdırmamış, emosional və hormonel dəyişikliklər yaşamaqdadırlar. Bu səbəbdən, sevgiyə əsaslanaraq ailə qurmaq daha çox qarşısına çıxan hər hansı bir hissi qəbul etmək və anın həyəcanına aldanmaq kimi görünə bilər.
Bu yaş dövründə, bəzi gənclər plansız və şüursuz şəkildə evlənir, yalnız qarşı tərəfin xarakterini, insani keyfiyyətlərini və ailənin sosial statusunu nəzərə almadan bu addımı atırlar. Bu vəziyyət, bazardan alınan bir qarpız kimi, bəzən uğurlu ola bilər, bəzən isə gözlənilməz çətinliklərlə nəticələnə bilər. Yəni, ilk növbədə bu cür evliliklərdə müvəffəqiyyət və ya uğursuzluq çox vaxt təsadüfi xarakter daşıyır.
Amma yaş irəlilədikcə, insanlar daha çox məntiqə və həyatda əldə etdikləri təcrübələrə əsaslanmağa başlayırlar. 25 yaşdan yuxarı şəxslər artıq yalnız sevgi deyil, həm də qarşı tərəfin xarakterini, davranışlarını, sosial statusunu və ailə dəyərlərini nəzərə alaraq ailə qururlar. Bu yaş dövründə insanlar daha düşünülmüş və planlı addımlar atırlar, çünki həyat təcrübəsi və dünyagörüşü artmış olur. Belə şəxslər daha az ehtimalla sevgiyə əsaslanan, qeyri-şüurlu və məntiqsiz qərarlar verirlər. Onlar, qarşı tərəflə münasibətlərini uzunmüddətli perspektivdə necə davam etdirəcəklərini dərk edirlər. Bu cür evliliklərdə müvəffəqiyyət nisbəti daha yüksək olur, çünki bu yaşda insanlar qarşı tərəfi yalnız sevgiylə deyil, həm də məntiq və uyğunluq baxımından qiymətləndirirlər.
Tədqiqatlar və sosial müşahidələr göstərir ki, sevgi ilə qurulan ailələrdə, xüsusilə gənc yaşlarda, çox zaman qarşılıqlı anlaşılmazlıqlar, uyğunsuzluqlar və münasibətlərdəki azalma baş verir. Sevgi, zamanla dəyişən və bəzən itirilən bir hissdir. Əgər sevgi tək başına ailə qurulmasına əsaslanarsa, zaman keçdikcə münasibətlər soyuqluq və anlaşılmazlıqla üzləşə bilər. Bu, bir çox halda qarşılıqlı hörmətin və münasibətlərin dəyişməsinə, bəzən isə boşanmalara gətirib çıxarır".
Onun sözlərinə görə, buna qarşı 25 yaş və daha yuxarı yaşlarda evlənən insanlar artıq daha planlı və məsuliyyətli yanaşır: "Onlar yalnız emosional deyil, həm də rasional qərarlar verirlər. Onlar üçün ailə qurmaq yalnız sevgini deyil, həm də sosial, iqtisadi və psixoloji uyğunluğu tələb edir. Bu, ailə həyatının daha dayanıqlı və uzunmüddətli olmasını təmin edir.
Əlbəttə, sevgi və məntiq arasında bir balans tapmaq çox vacibdir. Həm sevgi, həm də ağıl bir ailənin sağlam təməlini qura bilər, lakin yalnız sevgiyə əsaslanaraq qurulan bir ailənin möhkəmliyi şübhə doğura bilər. Sevgi, münasibətlərin başlanğıcında əhəmiyyətli olsa da, uzunmüddətli bir ailə həyatı üçün daha çox uyğunluq, qarşılıqlı hörmət və gələcək planlarının uyğunluğu əsas şərtlərdən biridir.
Nəticə olaraq, sevgi və məntiqin düzgün balansı, bir ailənin sağlam və uzunmüddətli olması üçün vacibdir. Gənc yaşlarda sevgi əsaslı qərarlar verilə bilər, amma yaş artdıqca, insanın məntiqi və həyatda qazandığı təcrübə daha ön plana çıxmalı, evliliklər daha planlı və düşünülmüş şəkildə qurulmalıdır".
Bütün xəbərlər Facebook səhifəmizdə
USD
EUR
GBP
RUB