...İnsan təcrübəsi həmişə dilin ifadə edə biləcəyindən daha zəngindir. Daxili hisslər və xarici sözlər arasında boşluq var - və məhz bu boşluğu tanımaq bacarığı şəxsi inkişaf, psixoloji rifah üçün əsas bacarıq olur.
SİA-nın əldə etdiyi məlumata görə, bu barədə Psychology Today yazır.
Duyğular mücərrəd anlayışlar deyil, neyroimpulsların, hormonların və orqanizmin bioelektrik fəaliyyətinin qarşılıqlı təsirindən yaranan mürəkkəb proseslərdir.
Məsələn, bir insan qorxduqda, ürəyi daha sürətli döyünür, əzələlər gərginləşir, kortizol ifraz olunur - və bütün bunlar insanın hisslərini adlandırmağa vaxt tapmamışdan əvvəl baş verir.
Amma “mən kədərlənirəm” və ya “xoşbəxtəm” dedikdə, ən zəngin daxili təcrübə reallığı yalnız qismən əks etdirən simvola çevrilir.
Psixoloqlar Karl Rodjers və Yudjin Cendlin “hiss olunan mənanın” vacibliyini vurğuladılar - daxili anlayışımıza rəhbərlik edən bədən, hələ şüursuz təcrübə...
Bu "bədənin pıçıltısını" eşitmək qabiliyyəti yalnız sözlər deyil, özümüzü daha dərindən dərk etməyə imkan verir. Reallıq və onun şifahi təsviri arasındakı uçurum təkcə anlaşılmazlıqlara və təcrid hissinə deyil, həm də yaradıcılığa səbəb olur.
İncəsənət, fəlsəfə və elm ifadə olunmayanı ifadə etmək istəyindən doğulur. Bu boşluq əskiklik deyil, şüur mənbəyidir, sualların, ideyaların, məna axtarışının sürücüsüdür.
İdeologiyalar və dogmaların reallığın qavranılmasını təhrif etdiyi bu gün bu bacarıq – təcrübə ilə düşüncəni, faktlarla şərhləri ayırd etmək – həyati əhəmiyyət kəsb edir.
Bu, təkcə psixoloji tələlərdən qaçmağa kömək etmir, həm də şəxsi və sosial inkişaf üçün böyük potensialı ortaya qoyur. Boşluğu dərk etmək təkcə fərdi həyatı deyil, həm də bəşəriyyətin gələcəyini dəyişə biləcək bir bacarıqdır.
Nazlı Almuradova
Bütün xəbərlər Facebook səhifəmizdə
USD
EUR
GBP
RUB
