Erməni xəstəliyinin müalicəsi - ANALİZ

Məğlub ideologiyalar məhvə məhkumdur. Ermənilər belə bu psixologiyası xəstə olan yolla getməli deyil. Bəlkə onların erməni xəstəliyinin dərmanını elə biz verə bilərik. Onları tarix boyu dəfələrlə qovmuşuq və böyük ehtimal gələcək nəslin də üstünə onları qovmaq kimi bir iş düşəcək. Bəs onların dərmanı nədir?

Əvvəlcə 1945-ci ildən sonrakı Almaniyaya baxaq və sual verək ki, niyə onların çağlayan radikal sağ ideologiyası məhv oldu. Bugünkü gün kifayət qədər dəstəkçisi olan AFD patiyası qalib gələ bilmir. Çünki, almanlar yaxşı bilir ki, faşizm həlli yolu deyil, faşizm faciədir. Bu əsaslı həqiqəti isə onlara yaxşıca başa salıblar. Ölüm düşərgələrində olan bir almanın nə də onun nəvəsinin yenidən radikal sağa meyl edəcəyi çətin məsələdir. Onlara bu ideoloji və nəzəri olaraq tam izah olunub. Alman xalqı bunun cəzalarını indi də çəkir. Deməli siyasi praktikaya baxaraq nələrsə etmək mümkündür. Fərz eləyək ki, yandırılmış Kəlbəcər kəndlərini ya da içalatı səpələnmiş heyvanlarla dolu yolu görən erməni tələbə yaxud azyaşlı bir də əcdadlarının səhvin təkrarlamaz. Bu fərziyyə özünü doğrultmasa belə bunu etmək nümunəvi olardı.

Düşünün erməni vəhşiliyinə ekskursiya edən iki avtobus azyaşlı var. Onlar ömürləri boyu nifrətdən uzaq qalmalı olduqlarını biləcəklər. Bu onların beynində xoş bir travma olaraq qalacaq. Onlar evlərinə qayıdanda artıq valideynlərinin cəfəngləri onlara inandırıcı gəlməyəcək. Axı cəza tərbiyənin tək yolu deyil. Təzminat, sanksiyalar və hərbisizləşdirmə ilə bərabər onlara kimsə ağıl da verməlidir. Onlara inanmaq ya da bağışlamaq olmaz amma onlara bunu əyani göstərmək o qədər də çətin olmamalıdır. Çünki ehtimal vermək olar ki, onlar yenə də özlərini toparlayıb hücum haqda düşünəcəklər. Yuxarıda dediyim ekskursiya məsələsi ən yaxın tarixdə gerçəkləşə bilməsə də ən azından viran qalmış ərazilərə tərəfsiz erməni jurnalistləri cəlb oluna bilər. Onların bütün bu tarixi fantastika janrında yazılarına inad biz xalq olaraq tarixi çox dəqiq bilməliyik. Çünki cəbhədəki müharibə bitdi və əgər 2120 də 2020-ci il erməni soyqırım yalanını eşitmək istəmiriksə biz taxirimizi bilməyə məcburuq. Məsələn, mən bir tələbə olaraq ermənilərin uydurma çarına qarşı 2-ci Tiqranın Türk- Matay,Amaday və ya Əhəməni farsı olduğunu isbat edə bilərəm (tiqr-Daclə çayının adından götürülüb). Tiqris isə sürətli ox deməkdir. Həmin dövrdə Dəclə çayı ətrafındaki kompakt yaşayan türkləri nəzərə alsaq və onların oxçuluq sənətində uğurlarını düşünsək Tiqranın erməni olmasının heç bir ehtimalı yoxdur.

Daha aydın formada erməni yalanları. Midiya-Əhəməni dövlətlərinin tərkibində sabit dövr keçirtdikdən sonra, dövlətin dağılması ilə ermənilər Çarlıq yaratmaq fikrinə gəlirlər ki, öz uydurma mənbələrində buna nail olduqlarını yazırlar. Halbuki onların yaşadığı ərazi Bizans-Sasani arasında bölünmüşdü. Daha öncəsində isə onların uydurma çarları 2-ci Tiqran Selevkilər parçalandıqdan sonra Suriya ərazisinə işğalçı yürüşlər edib. Belə ki, e.a 140 da doğulmuş Tiqran əcdadları ilə bərabər Əhəməni-Midiya kökənli sərkərdə idi. Deməli bu köçəri qaraçı tayfa birliyi Tiqranı sahiblənir və keçmişə bünövrə atmaq istəyir amma anlamır ki, gecəqondu daxmaya bünövrə inşa etmək üçün əvvəlcə onu sökmək lazımdır. Onların eradan əvvələ dair heç bir yalan iddiası sübut oluna bilmir. Tarixi yalanlarını az bilən ermənilər hər tarixi faktda özlərinə yer eləmə çalışır, ağlamalı soqırımlar düşünürdülər. Məsələn 1453 İstanbul fəthində belə orda soyqırıma uğradıqların iddia edənlər də var. Yəni sevindirici haldır ki, onlar dövlət qurmaq eşqinə 10-cu əsrdə düşür. Bu fikir qaraçı tayfasının ağlına daha öncə gəlsəydi yəqinki altpalioiti hətta Tanzaniyadakı ilk insanı da mənimsəyərdilər. Önümüzə dinozavr çapan erməni çarlarının portretini atardılar.

Ağlımıza belə bir sual gələ bilər bəs bu fikirləri onların ağlına kim salıb? Rus və müəyyən müddətlərdə də Qərb siyasətinin Qafqazda, Turanda təsir dairəsi yaratmaq, öz çirkin planları həyata keçirmək üçün əlaltıya ehtiyacı var idi. Buna daha dəqiq Pyotrun vəsiətnaməsində şahid olmaq olar. Daha öncəsində və sonrasında da ermənilər rus çarlarına hədiyyələr göndərir, onlara yaxınlıq etməyə çalışırdılar. Çox keçmədən 18-ci əsrdən başlayaraq onlar kitablara öz tarixi uydurmalarını yazmağa başlayırlar.
Daha sonrakı hadisələrdə isə ermənilər Osmanlı daxilində çaxnaşmalar yaratmaq üçün birbaşa qərbdən dəstək alırdılar. Osmanlı ərazisində uzun müddət yaşayan ermənilər, radikal təbliğatlardan sonra, qısa müddətdə türk düşməninə, terroristə, xainə çevrilirdilər. Uzun illər baqqal, dülgər olan ermənilər bir anda kəşfiyyatçıya çevrilirdilər. Sanki onlar neçə əsrlərdir bunu gözləyirlərmişcəsinə türkləri arxadan vururdular. Türklərin zəif düşdükləri hər yerdə ermənilər baş qaldırırdılar. Sanki türkləri öldürmək onların geninə yazılmışdı. Onlar Gəncə Xanlığı uğurundakı döyüşdən, 1-dünya müharibəsinə kimi heç bir fürsəti qaçırmadan hesablarına yaşadıqları türkləri öldürürdülər. Onların bu xainliyi Los Angalesdəki Türk Səfərinin qətlindən tutmuş Türkmənistanda marşrutlardan birində olan terrora kimi əhatə edirdi. Onların psixilogiyasına tanıq olsanız ayda, marsda məskunlaşdıqdan sonra belə orda torpaq iddiaları edib, türklərin arxasını çevirdiyi anı gözlədiklərini bilərsiniz. Əgər bir erməni düşürsə, yalan iddialar edəcək, əgər bir erməni gözləyirsə türkü arxadan vuracaq.

Bəs biz çıxdığımız qalib müharibədən sonra nələr etməliyik ki, 100 il sonra yeni xocalılar, mart qırğınları olmasın. Belə ki, yazıdakılara baxqdıqda əmin olmaq olar ki, ermənilərin və onların havadarlarının türkəfobiası heç vaxt sonlanan deyil. Deməli biz türklüyümüzə layiq olsun deyə adil davranıb onları islah etməliyik. Amma bu xırda bağışlanmadan yox uzun bir fundamental təbliğatdan ibarət olmalıdır ki, ilk abzaslarda qeyd etdim. Bununla bərabər biz yenə də inkişaf etməliyik ki, ikinci Qarabağ müharibəsindəki kimi heç kim özünə türk kimi düşmən arzulamasın. Tam realist siyasi baxışa sahib olmaq aqressiv nəticələr yarada bilər. Halbuki silahı yerə atmaq da xudbinlik olardı. Deyə bilərik ki, türkün nəyi olmasa da düşməni bol olar. Mən inkişaf dedikdə isə yalnızca militaristləşməyi nəzərdə tutmuram. İnkişaf təkcə orduda, sənayedə yox millətimizin ürəyindəki vətən sevgisində omalıdır. Vətənin buna həmişə ehtiyacı var . Bu qəhrəman vətən sevilməyə dəyər. Necə ki, bu vətən min illərdir onu sevənlərin çiynində dayanıb. Odlar diyarının ən böyük sərvəti onun qorxu bilməz, vətən dedikdə itirəcəyi başqa heç nəyi olmayan oğullarıdır. Biz elə həmin igidlərin sayəsində qalib gəldik. Ölümləri ilə vətən olan igidlərin ruhuna Tanrı qut versin. Bizə də öldükdən sonra yalnızca torpaq olmamağı nəsib etsin. Çoxumuz bilməliyik ki, insanların birdəfəlik getdikdən sonra qoyduğu ən böyük miras onların etdikləridir. İnsan sadəcə bədəndən və bioformadan yox həm də xatirələrdən ibarətdir.

Dövlətimizin siyasi arenadakı yeri isə möhkəmlənməyə davam edir. Artıq Nato üzvləri öz iclasını Bakıda keçirir, İsrail Türkiyə ilə yaxınlaşmağa gedən yolun bizdən keçdiyini görür. Bütün bu amillər Azərbaycanı birbaşa siyasətin ağuşuna alır. Bu şəraitdə ayaqüstə qalmaq isə hər dövlətin işi deyil.

Erməni dövlətinin bu sahədə necə yanıldığı bircə ay müddətində hamıya bəlli oldu. Halbuki, Paşinyan öz tayfa birliklərinə Bakını vəd edirdi. Qərbin verdiyi vədlərə aldanan ermənilər hələ yuxularında darı görürlər. Hələ də inanırlar ki, qadınlarını sataraq özlərinə havadar tapa biləcəklər. Deməli bu gün ermənilərə tək siyasi rəqib eskort şirkətləridir.