Bu şəhərdə kimi istəsən taparsan, anasından, atasından küsəni, canini, cib kəsəni, oğrunu, adama atanı, bir də qaraçıları...
Bilmirsən bunların xəmiri nə ilə yoğrulub, yalançılıq, quldurluq, yoxsa atmaqla...
Cavan, sinəsi qabarıq, alabəzək, dabanına kimi uzun don geymiş qaraçı qızı qırsaqqız olub yaxamızdan asılır.
- - Bəxtinizə baxım, peşiman olmazslz, yanımdakı gəlini də nəzərdə tutur.
- - YOX, lazım deyil, bəxt sarıdan yarımçığıq...
- - İnanmıram, - - deyir qaraçı gözəli, gərək baxam, heç pul da istəmirəm...
Sonra nə düşünürsə, yaxşı qlzılım var, satıram, - - deyir, - - əlim aşağıdır. İndiki fala inanmırsız, heç olmasa qızıl alın, - - dil tökür qaraçı qızı.
Birdən gəlinin boynundakı nazik qızıl zənciri gözləri tutur.
- - ONDA dəyişək, qalın zənciri verim sizə, yeddi qramdan çoxdur, o nazik zənciri, üstündə də üç dörx min rubl, udyzmazsız, mən uzağa gedirəm, yol pulum çatmır...
Qaraçı qızı əl çəkmir, başımıza dolanır, dil tökür, and içir Məryəm ananın canına...
- - Biz xristian deyilik, Məryəmə də and vermə, o da sizin...
Sözünü kəsirik, qızılını göstər, xoşumuza gəlsə...
ƏL atıb sinəsindən qalın, parıldayan zənciri göstərir, nə deyirsiz?
Aramızda danışırıq ki, yoxlamaq lazımdır, aldanaraq, ha.
Gəlin də narahatlıq keçirir, amma yaxşıdır, nazik zənciri, bir də üç min rubl...
Qarçı qızın hiyləgər gözləri gülür, razıyam...
- - Gərək yoxlayaq, söz demir, keçirik qızıl dükanına...
Zərgər bildirir ki, əsil qızıldır, probu da beş yüz...
Dükanda deyirik ki, qızılı ver, pulunu verək.
Deyir, çölə çıxaq...
Çıxırıq, qızıl da qaraçı qızın ovcunda.
Pulu sayırıq, nazik zənciri də çıxarıb ona veririk...
Qaraçı qızı bir anda yox olur, elə bil yanımızda dayanmamışdı.
Ürəyimizə şübhə toxumu səpilir, niyə içəridə quzilı vermədi, bəlkə...
Bu bəlkələr bizi üzür, qabaqda yerləşən qızıl dükanına girib əlimizdəki zənciri göstəririk, yoxlamaq olar?
Bir az xərcliyə qızılı yoxlayırlar, gömgöy göyərmiş qızılı göstərib rəy verirlər, qəlpdir.
Odlanırıq, ola bilməz, bir az qabaq yoxlatdırmışdıq axı...
Zərgər gülümsünür:
- - Kimdən almışdız? - - soruşur.
- - Bir qaraçı qadından.
Zərgər başını bulayır:
- - SIZƏ "atıblar", qarçılardan, bir də təsadüfi adamlardan qızıl almayın!
Hər yerə göz gəzdiririk ki, bəlkə qaraçı qadın hələ aradan çıxa bilməyib.
Axtarışımız nəticəsiz qalır, aldanmağımızla barışırlq, əlimizdən nə gəlir axı, fürsəti fotə vermişik də..
Binamızın giriş qapısına çatanda qəlp qızıl zənciri hirslə zibil qabına atıram.
- - Beş on min də belə getdi, biz qabağa düşmək istədik, qaraçı qızı bizi qabaqladı...
Belə çətin zamanədə bir anın içərisində bu qədər pul itirmək, hələ üstəlik idiot yerinə qoyulmağımız yaman əsər eləyir, qapı açıq da olsa, içəri keçməyə ayaqlarımız arxamızca gəlmir...
Yanımızdan keçən birinin mobil telefonu zəng çalır, qaraçı mahnısının sədaları gəlir, müğənninin məlahətli səsi bir anlıq aldanma xəcalətindən bizi qurtarır.
Bu qaraçılar, özgə aləmdirlər, həm fala baxırlar, həm aldadırlar, həm də gözəl rəqs edirlər, oxuyurlar:
ROMANE GİLA,
ROMANE GİLA...

Məhəmməd Osmanov
8 mart 2020-ci il.

Bütün xəbərlər Facebook səhifəmizdə

Digər layihələrimiz


VTB