İçində, çölündə payız nəğməsi - Sona xanım Vəliyeva - ÖZƏL - ŞEİRLƏR

Bir payız sevdası var başımızda. Əslində qışın ilk ayında, arzuların, ümidlərin astanasındayıq. Payızı xatırladan qış havasındanmı, yoxsa hələ də qar altından boylanmayan, yollara tökülən qızılı payız yarpaqlarının xışıltısındanmıdır başımızdakı bu payız sevdası...

Bir yandan payızın hələ də duyulan nəfəsi, bir yandan da asta yağan yağışlı hava, poeziya sevgisini oyadır içimizdə. Bu havada payızı ən çox sevən şair - Sona xanım Vəliyeva yada düşməyə bilməz.. Payız aşiqinin içdən duyğularla yazdığı sətirlərə sarılır ruhumuz...Çünki, O, payızın dilində yazır. İçinə, çölündə payız nəğməsi...

Payız etüdləri

Payızın dilində şeir yazıram,

İçimdə, çölümdə payız nəğməsi.

Yarpaq qırğınıdır, məhşər başlayıb,

Yoxdu ağacların ağlayan kəsi.

İstədim əlini tutam payızın,

Ruhunu oxşayam, dərdini böləm.

Yağışa qarışam, kimsə görməyə,

Ya da durnalara qoşulam gedəm.

Getsəm nə dəyişər, qalsam, nə bilim?

Zamanla köçəni saxlamaq olmur.

Ölümə tələsən xəstə anamtək

Payız da kövrəkdi, ayrılmaq olmur.

Bu payız fərqlimi, ruhum qəribmi?

Ya qismət, bahara yetə arzular.

İçim yarpaq-yarpaq talanıb gedir,

Bu dəli küləyi əyləyən ola.

Çinar öz yarasın sarısa belə,

Yarpaq balaları qoruya bilmir.

(İlahi, qarşıdan hələ qış gəlir)

Gecikən sevgitək bu bəyaz çiçək

Tufanı tanımır, çovğunu bilmir.

Yarpaq məzarlığı bağa gözdağı,

Ya qismət, min çiçək doğurar bahar.

Tumurcuq diləklər Tanrı töhfəsi,

Bizdən güc alınca bitər sevdalar.

Həsrətin ölçüsü payızmış elə,

Qarışla, arşınla ölçülməz, demək.

Ayrılığın rəngin görmək istəyən

Saralan yarpağa toxunsun gərək.

Ağacam bu payız dağ sinəsində,

Bu payız duyulmaz sevincim, dərdim.

Ruhumu dumana, yağışa bükün,

Bahar qayıdanda, bəlkə, göyərdim.

Alın yazım

Taleyim Tanrı əliylə

Yazılıbdır məndən öncə.

Hər adam bir sətir imiş

Əcəl torpağa gömüncə.

Qarışınca torpaqlara

Sətir-sətir göyərəcək.

Kimi qara tikanlara,

Kimi laləyə dönəcək.

Azalıb qələm, mürəkkəb,

Allah da yorulub, yazmır.

Min ildir doğranan torpaq

Qismətimi bəxtə yazmır.

Dünyanın bir ucunda qəm,

Bir ucunda çal-çağırdı.

Bir zalımın qələmindən

Alın yazısı axırdı.

Vətən də alın yazımız,

Qorumasaq, pozulacaq.

Alından pozulan yazı

Günahlara yozulacaq.

Xəyanət

Boşalan könüllər dünyanı yıxır,

Göz yaşı kirpiyə qısılı qalır.

Xəyanət laxladır yerin mehvərin,

Dünya ümidlərdən asılı qalır.

Asılar ümiddən aldanan qadın,

Göz yaşı taleyin fəryadın çəkir.

Yalan sevdaların ağır yükünü

Min kişi çəkməzdi, bu qadın çəkir.

İnam da ruh kimi, uçdu, qayıtmaz

Ha çağır, ha səslə - yollarda itər.

Xəyanət tufanı, günah ilğımı

Sevdalı bir könlün külündə gedər!

Dağlar silkələnir, dənizlər daşır,

Yerin məhvərindən çıxan çağıdır.

Qadın gözlərində Allah ağlayır,

Qiyamət Allahın ağlamağıdır!

Hər gecə göz yaşı içini döyər,

Göynər xəyanətin ağır yarası.

Dərdinə söykənib unutmaq istər,

Tapılmaz kədərin, qəmin çarası.

Dərd ağır olanda ağlamaq olmur,

Sevgitək göz yaşı qəhətə dönər.

Talanan ruhuyla, sönən gözüylə

Yad olub, evində qərib görünər.

Ev-eşik sevgisiz, ürək sevgisiz,

Doğma görünənlər yaddan yad indi.

Üz-üzə gəlməyə üz olmayanda

Yuyulmaz günahlar görən kimindi?

Toplanan illəri ömürdən çıxıb,

İnamdan, sevgidən, əzabdan çıxıb,

Gözünün önündə yadından çıxıb

Bir naşı sevənin əlində qadın.

Kimsəyə sirr verməz, tənha əridər

Sovrulub puç olan talan ömrünü.

İtirib gücünü, daşıya bilməz,

Yaşamır, sürüyür qalan ömrünü.

İnandım qayıdacağına

Sən ağrıyla çarpışan an

mən qorxunun içindəydim.

Yer, göy qaranlığın, soyuğun...

Ümidlərim,

dualarım göz yaşımın içindəydi.

Boylandım sənsizliyə,

havanın, günəşin, suyun

özümün içimdən boylandım,

boylandım inamla,

sevgiyə, təsəlliyə.

Gözümlə gördüm yer üzünün boşluğunu,

gözümlə gördüm

sənsizliyin necə olduğunu.

Ümidlər azaldıqca,

qaranlıq uzandıqca, soyuq artdıqca,

daha çox inandım hər şeyin yaxşı olacağına,

Bu çətin səfərdən qayıdacağına,

məni tək qoymayacağına,

məni tənhalığa qıymayacağına.

İnandım qaranlıqda da

tapacaqsan

evimizin yolunu...

Dözməzsən mənim tək-tənha olduğuma,

qaranlıqda qaldığıma.

Utanıb heç kimə

demədiyim bir şeyi

yalnız sən bildiyindən

inandım dönəcəyinə.

Axı tək sən bilirdin

mənim qorxaq olduğumu,

bu yaşda qaranlıqdan qorxduğumu.

Ay qapı bağlayan

Taleyi bağlı qapı arxasında

həll edilən millətlərə

Bu yandan açanı mənəm,

O yandan kimdir bağlayan?

Tanrı əliylə açıram,

Dayan, ay qapı bağlayan.

Kimi bir salama yozar,

Kimi taleyinə yazar.

Bu nə dərddi, bu nə azar?

Bəsdir, ay qapı bağlayan.

Kimisi bir hayla açdı,

Kimisi duayla açdı,

Kimi də ah-vayla açdı,

Kimsən, ay qapı bağlayan?

Bu qapının cırıltısı

Min ilin qəlb sızıltısı...

Dərbənd, ya Gəncə ağrısı -

Gəl açaq, qapı bağlayan.

Bu qapı gözüm qapağı,

İçi Vətənin torpağı.

Ürəyim yağı tapdağı,

Sən də bax, qapı bağlayan.

Keçmədim qapı varsa da,

Əlacı yad çarasında.

Torpaq qapı arasında

Can verir, qapı bağlayan.

Aç, keçək, görüm yol hanı?

Ovut qəmdən oynayanı.

Gözümdə qapı dabanı

Öldüm, ay qapı bağlayan.

O ağ şallı kimdi, gəldi?

Duası haqqa yüksəldi.

Yağışdan açar ələndi -

Götür aç, qapı bağlayan.