Növbəti gediş – DE-FAKTO

“Hraparak”: Paşinyan 2026-cı il seçkilərində dəstək müqabilində dövlət qulluqçularının maaşlarını artırmağı planlaşdırır

“Hraparak” mənbələrə istinadən xəbər verir ki, baş nazir Nikol Paşinyan müvafiq qurumlara 2026-cı ildən başlayaraq dövlət qulluqçularının maaşlarının artırılmasının mümkünlüyünü qiymətləndirməyi tapşırıb. Qəzetin yazdığına görə, bu, seçkilərə qədər 8 minə yaxın dövlət sektoru əməkdaşını öz tərəfinə çəkmək üçün edilə bilər. Maaşların artırılması məsələsi dövlət qulluqçularının özləri tərəfindən Paşinyanla görüşdə qaldırılıb və orada onların aparatının səmərəliliyi müzakirə olunub.

“Hraparak” daha əvvəl bildirmişdi ki, hakimiyyət onlara seçkilərdə dəstək müqabilində regional “hakimiyyət”lərin problemlərini həll etməyi tapşırıb. Ermənistanda növbəti parlament seçkiləri 2026-cı il iyunun 7-də keçiriləcək. Noyabrda Paşinyan hakim partiyanın siyahısı ilə qarşıdan gələn parlament seçkilərində iştirak etmək niyyətini təsdiqləyib. İndiki Ermənistanda səs uğrunda mübarizə ölüm-dirim mübarizəsidir və bunu “demokratiya” adlandırırlar.
Məğlublar araşdırma aparır

Müxalifət qüvvələri artıq bir neçə gündür ki, Vaqarşapat Ağsaqqallar Şurası seçkilərində niyə uduzduqlarını anlamağa çalışırlar. Hakim partiyanın əleyhdarları çılğıncasına cavab axtarırlar: bu, nə idi? Təsadüf? Bədbəxtlik? 2026-cı il parlament seçkilərində də eyni şəkildə uduzsalar necə olacaq? Yəni, bəlkə bazarlıq edib özlərini hakimiyyətə baha qiymətə satsınlar? Bu yaxınlarda Vağarşapatda baş verənlər haqqında yazmışdıq, lakin müxalifət mətbuatı bunu yenidən gündəmə gətirməyə çalışdığından, mövzuya yenidən toxunulub.

Başlayaq ondan ki, “seçkilərin saxtalaşdırılması” ilə bağlı bütün eyhamlar sərt reallıq tərəfindən alt-üst edilib: müxalifət əvvəldən uduzmuş vəziyyətdə olduğu üçün hakimiyyətə heç nəyi saxtalaşdırmağa belə ehtiyac yox idi. Birincisi, müxalifətin parçalanması, aydın siyasi iradə və proqramın olmaması Mülki Müqavilənin əlinə keçdi. Seçkidə qalib gəlsələr, konkret heç nə təklif etmədən hökuməti şiddətlə tənqid edən birinə az adam səs verəcək. Və hökumətin öyünməsi üçün bir şey var - onlar istədikləri qədər tez olmasa da, məsələn, Vaqarşapatda həyat səviyyəsi durmadan yaxşılaşır. Sosial infrastruktur yenilənir, insanların həyatı yaxşılaşır, Problemlər və digərləri həll olunur. Struktur və konseptual dəyişikliklər sayəsində iqtisadiyyat böyüyür, bizneslər sıxışdırılmır və xidmət sektorunda sabit artım müşahidə olunur. Və bütün bunlar aydın görünür.

Bəli, kimsə etiraz edə bilər: Bəs hakim partiyanın uduzduğu Gümrü? Üstəlik, bu, 2018-ci ilin yazında Paşinyanın məxməri inqilabının başladığı həmin Gümrüdür. Amma hakimiyyət seçkilərin nəticələrini saxtalaşdıra bilməz və etmək də istəmir. Bu, Paşinyanın dövründə mümkün oldu - bütün ziddiyyətlərinə baxmayaraq, o, hələ də qərbyönlü siyasətçidir və o, seçkilər də daxil olmaqla, əmr-nəzarət üsullarını sevmir.

Səkkiz-doqquz il əvvəl Ermənistanda heç kim təsəvvür edə bilməzdi ki, Sarkisyan və Respublika Partiyası ilə əlaqəsi olmayan biri ölkənin ikinci böyük şəhərində qalib gələ bilər. O vaxt heç kim seçicilərə fikir vermirdi - İrəvanda kim təsdiqləndisə, o da qalib gəldi. Amma indiki Ermənistanda səs uğrunda mübarizə ölüm-dirim mübarizəsidir. Lakin Gümrüdə qalib gələn müxalifət Vaqarşapatda rahatlaşdı, hakim qüvvələr isə əksinə, məğlubiyyətlərindən dərs aldılar. Nəticələr artıq məlumdur.

Bu gün demək olar ki, bütün siyasi qüvvələr əsas döyüşə – 2026-cı il parlament seçkilərinə hazırlaşır. Bəli, qarşı tərəfdəkilər hakimiyyətə meydan oxuya biləcəklərinə inanaraq cəsarətli sima geyinirlər. Ancaq yenə də müxalifətin parçalanması səbəbindən yekun nəticə müxalifət üçün ürəkaçan olmayacaq. Onlar səylərini birləşdirə bilmir, Paşinyanın rəqiblərinə rəhbərlik etmək üçün öz düşərgəsindən əsas fiqur irəli sürə bilmirlər. Məlum olduğu kimi, hər kəs və hər kəs bu rola iddia edir.

Əsas pərdəarxası mübarizə təbii ki, Köçəryan, Sarkisyan və Karapetyan arasında gedir. Və onların heç biri təslim olmaq niyyətində deyil - hər biri yorğanı öz üzərinə çəkir. Və bütün bu qüvvələrin yaydan əvvəl möhkəmlənəcəyinə dair heç bir işarə yoxdur. Bu o deməkdir ki, onlar hamısı qu quşu, xərçəngkimi, balıq kimi seçkiyə gedəcək, səsləri səpələyəcək. Mülki Müqavilə tərəfi bunu mükəmməl başa düşür, ona görə də onlar xüsusilə narahat deyillər. Üstəlik, hakimiyyət bəzi müxalif qüvvələrlə açıq və istehzalı şəkildə bazarlıq edir – şanslarına real yanaşanlar növbəti Milli Məclisdə mandat müqabilində az da olsa, öz seçki resurslarını təklif edərək sövdələşməyə razılaşırlar.

Sonda qarşıdan gələn seçkilərdə seçicilərin seçimlərini mütləq müəyyən edəcək daha bir arqument də var. Kim nə deyirsə desin, Ermənistan Paşinyanın dövründə həqiqi suverenlik əldə edib. Müxalifət isə o qədər də xoş olmayan keçmişlə və Ermənistan üzərində nəzarəti bərpa etmək arzusunda olan Rusiya və digər ölkələrlə möhkəm bağlıdır. Paşinyanın bu yaxınlarda bəyan etdiyi kimi, 2018-ci ildə Ermənistan təsir agentləri hazırkı müxalifət qüvvələri olan ölkənin cibində olub. Bu, bəlkə də şəxsən Paşinyanın lehinə əsas arqument və 2026-cı ilin iyununda uduzacaqları şübhəsiz döyüşə hazırlaşan rus kuklalarının tabutuna son mismardır.

V.VƏLİYEV