Yüyürüb-yüyürüb dərə boyunca
Düşüm çəmən üstə qoy üzü quylu
Öpüm bu torpağı, öpüm doyunca
Üzümə üz qoysun hər soyuq daşı
Qoy şehə qarışsın gözümün yaşı
Qurumuş bulaqlar içir könlümdən
Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən...
Könlünə dəydiyim, incitdiyim qız
Vüqar kölgəsində yatdığım bəsdir
Odlu yanağından su içdiyim qız
Bu qədər günaha batdığım bəsdir
Daha dodaqların titrəməsin qoy
Mən sənin qarşında titrəyim, əsim
Səndən dünyaları istəmirəm yox
Məni bağışlasan bəsimdir bəsim
Can desən alışıb yana bilərəm
Dön desən yerimdə dona bilərəm
İndi bilmişəm ki ömür-gün gedir
Ən gözəl hislərim köçür könlümdən
Qayıt, sən ömrümə təzəlik gətir
Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən...
Çoxdandır qəbristana düşməyir yolum
O tənha məzarı ot basıb bəlkə
Mənim soyuqluğum, laqeydliyim
Onun sinəsinə od basıb bəlkə
Bir daş var gözümün yaşına həsrət
Dayanıb o giley heykəli kimi
Əlim torpağına- daşına həsrət
Yıxılıb üstünə mən dəli kimi ağlayam gərək!
O tənha məzarı torpaqdan üzüb
Ovcumun içində saxlayam gərək!
Şöhrətin üstünə yüyürdükcə mən
İstəklər, arzular köçür könlümdən
Sevgi dünyasına büründükcə mən
Dəli bir ağlamaq keçir könlümdən...
Küləklər oynayır kənd evimizdə
Taleh baş götürüb apardı məni
Hörümçək tor qurub pəncərəmizdə
Həsrətim çırpınır o torda mənim
Yarasa boylanır uçur tavandan
Bükülmüş dirəklər çat-çat olubdur
Qorxudan dıvarın bağrı yarılıb
Qapılar çoxalıb dörd qat olubdur
Gedim divarına yalvarım onun
Gedim qapıların qatı açılsın
Gedim mən sonuncu dirəyi olum
Tavanlar çinimə barı uçulsun
Daşı daş üstünə qoyum təzədən
Dəlisov küləklər əsir könlümdən
Elə kövrəlmişəm, bilmirəm nədən!
Dəli bir ağlamaq keçir
Nüsrət Kəsəmənli
Bütün xəbərlər Facebook səhifəmizdə