Ermənistan mətbuatı Tiqran Keosayanın ölümünü belə şərh edib
RT televiziya kanalının və "Rossiya seqodnya" media qrupunun rəhbəri Marqarita Simonyanın əri T.Keosayanın komada ikən ölməsinə dünyada fərqli reaksiyalar var. Ermənistandan isə gözlənilməz reaksiyalar gəlməkdədir. Media resurslarında erməni cütlüyün ailəsində baş verən bədbəxtliklərə kədərdən çox şadyana münasibət sərgilənməkdədir. Hətta Ermənistanın aparıcı saytlarından birində Tiqranın ölümünü "Manqurtun ölümü" kimi təqdim ediblər. T.Keosayanın Putinə, Kremlə nə qədər "yaxın" olduğunu önun kölə ruhu, yaltaqlığı ilə əlaqələndiriblər.
Məqalədə yazılıb:
Əslində, Keosayan çoxdan erməni olmaqdan çıxmışdı. O, şüurlu şəkildə “Kreml qulluqçusu” rolunu seçmişdi. Tiqran Keosayanın ölümü Rusiya hökumət dairələrində kəskin reaksiyaya səbəb olub. Onun dəfn mərasiminə prezident Vladimir Putin, baş nazir Mixail Mişustin və mətbuat katibi Dmitri Peskov əklillər göndəriblər. İlk baxışdan onun həqiqətən də "görkəmli rejissor", "kino tarixində əlamətdar iz qoymuş mədəniyyət xadimi" olduğunu düşünmək olar. Amma bu doğrudurmu? Reallıqda Kremlin diqqəti təəccüb doğurmamalıdır. Axı, Keosayan çoxdan direktor olmaqdan əl çəkmişdi və Kremlin tam ştatlı təbliğatçısı olmuşdu.
1990-cı illərdə və 2000-ci illərin əvvəllərində Keosayan hələ də kino ilə bağlı ola bilərdi. Lakin son illər o, demək olar ki, bu peşəni tamamilə tərk edərək “informasiya döyüşçüsü”nə çevrilmişdi. Onun televiziya proqramları, bəyanatları və Rusiya təbliğat kampaniyalarında iştirakı Keosayanın Putin rejiminə ideoloji xidmət etməyə sadiq olduğunu nümayiş etdirdi. O, başqa bir "televiziya aparıcısı" və ya "danışan baş" deyil, daha çox hərəkət etdi. Onun ritorikası xüsusilə aqressiv, əxlaqsız və hətta Rusiya rəsmi mediasının standartlarına görə həddindən artıq görünürdü. Keosayan Rusiya federal televiziya kanallarının yetişdirdiyi sinizmdən kənara çıxan açıqlamalar verirdi.
Keosayanın portretinin ən diqqət çəkən cəhəti onun Ukrayna şəhərlərinin dağıdılması və dinc sakinlərin öldürülməsi zərurəti ilə bağlı ictimai bəyanatlarıdır. O, bu barədə heç bir şübhə doğurmadan, bir növ yırtıcı istehza ilə danışırdı, sanki insan həyatı yox, şahmat fiqurları təhlükə altındadır. Bu cür bəyanatlara heç bir “vətənpərvərlik” və ya “jurnalist hiperboliyası” ilə haqq qazandırmaq olmaz. Bu, açıq şəkildə soyqırımın təbliğatı və kütləvi cinayətlərə bəraət qazandırmaqdır.
Təsadüfi deyil ki, bir çox Ukrayna və Qərb ekspertləri bu cür fiqurları “informasiya adamyeyənləri” adlandırırlar. Keosayan bu qəlibə mükəmməl uyğun gəlir. Kreml isə əksinə, onu belə ehtiyatsız qəddarlığına görə qiymətləndirirdi. Axı, rejim üçün ən əlverişli olan “güclü əl” və “düzgün partiya xətti” üçün hər şeyi etməyə hazır olan məhz belə fiqurlardır. Bu məntiqi nəzərə alsaq, Putinin şəxsən Keosyanı xüsusi qeyd etməsi təəccüblü deyil. Axı o, Kreml üçün ideal “informasiya köpək iti” idi – açıq yalandan tutmuş, açıq-aşkar nifrətə qızışdırmağa kimi istənilən tapşırığı yerinə yetirməyə hazır idi.
Eyni zamanda, Keosayan klassik manqurt fenomenini - öz xalqı, mədəniyyəti və milli maraqları ilə əlaqəsini itirmiş bir insanı da təcəssüm etdirirdi. O, əslən erməni olub, lakin heç vaxt Ermənistanın maraqlarını üstün tutmayıb. Əksinə, o, dəfələrlə Ermənistan dövləti, xalqı, onun demokratik yolla seçilmiş rəhbərliyi haqqında aşağılayıcı ifadələr işlədib.
Keosayanın Ermənistan hakimiyyətinə və şəxsən baş nazir Nikol Paşinyana açıq şəkildə necə böhtan atdığını xatırlamaq kifayətdir. O, ermənilərə “düzgün” əxlaq öyrədir, onlara “necə yaşamalı” deyir, onların Rusiyaya qarşı “nankorluq”larına eyham vururdu. Bu cür ritorika həmişə Kremlin strategiyasının tərkib hissəsi olub: kiçik xalqlara aşağılıq kompleksi aşılamaq, onlara günah və “böyük qardaşdan” asılılıq hissi aşılamaq.
Erməni cəmiyyəti buna cavab verib. 2022-ci ildə Keosayanın Ermənistana girişi qadağan edilib. Bu qərarın təkcə simvolik deyil, həm də siyasi əhəmiyyəti var idi: indiki İrəvan hökuməti Kreml təbliğatçılarının təhqirlərinə və müdaxiləsinə dözməyəcəyini açıq şəkildə nümayiş etdirdi. Ölkə vətəndaşları isə bu qərarı müsbət qarşılayıb.
Bəli, bu gün o, Moskvada erməni kilsəsində dəfn olunduğuna görə açıq şəkildə demək olar: Keosayan əslində çoxdan erməni olmaqdan çıxıb. O, şüurlu şəkildə “Kreml qulluqçusu” rolunu seçib. Onun şəxsiyyəti xarici imperiya iradəsi üçün əlverişli ağız boşluğuna çevrildi. Mənəvi və siyasi baxımdan Keosayan Ermənistan üçün autsayder idi. O, xalqından o qədər uzaqlaşmışdı ki, onları öz mahiyyətinin bir hissəsi kimi deyil, daha çox təbliğat manipulyasiya obyekti kimi qəbul edirdi.
Qeyd edək ki, Robert Köçəryan da Keosayana görə kədərləndiyini bildirib. Bu siyasətçi uzun müddətdir ki, rusiyayönlü kursla əlaqələndirilir və onun mövqeyi başa düşüləndir. Kreml həmişə öz nümayəndələrinin Ermənistanda olmasına çalışıb – istər siyasətçilər, istər biznesmenlər, istərsə də media xadimləri. Keosayan bu sistemdə məhz "özlərindən biri idi" - rahat, itaətkar və milli müstəqillikdən məhrum idi. Məhz buna görə də onun ölümü Ermənistanda heç bir rəğbət doğurmur.
V.VƏLİYEV
P.S. Məqalə Ermənistan mətbuatında dərc olunub