...Deməli, 1941-ci ildə İsaak Azimov “Ağıl” adlı qısa həcmli - günəş enerjisini toplayan və mikrodalğalı sobalar vasitəsilə Yerə ötürən kosmik stansiya haqqında elmi fantastika hekayəsini yazdı.
O zaman bu, saf fantastika kimi səslənirdi. Ancaq bu gün, 80 ildən çox vaxt keçdikdən sonra, alimlər kosmosdan qəribə bir şeyin düşməsi haqqında getdikcə daha çox danışırlar.
...Və belə görünür ki, elmi fantastika tədricən elmi reallığa çevrilir.
SİA-nın əldə etdiyi məlumata görə, bu barədə New Voice yazır.
Azimovun hekayəsi günəş işığını toplayan və onu enerji kimi Yerə ötürən orbital stansiyada işləyən iki mühəndisdən bəhs edir. Bu ideya SBSP (kosmosa əsaslanan günəş enerjisi) konsepsiyası üçün əsas oldu.
İlk dəfə 1968-ci ildə Peter Qleyzer tərəfindən ciddi şəkildə təklif edildi, lakin yüksək xərclər səbəbindən uzun müddət yalnız nəzəri olaraq qaldı.
...Bu gün Aetherflux kimi şirkətlər artıq infraqırmızı lazerlərdən istifadə edərək Yerə enerji ötürə bilən prototip peykləri sınaqdan keçirirlər.
Avropa Kosmik Agentliyi təxmin edir ki, orbital günəş enerjisi Aİ-nin enerji ehtiyacının üçdə birini ödəyə bilər.
Tam hüquqlu peyk şəbəkəsinin qurulması bahalı olsa da, artıq ilk addımlar atılıb.
Bəziləri kosmosdan gələn enerjini xəyal edərkən, digərləri orbitdən düşən real obyektləri sənədləşdirir. Buraya təkcə kosmik toz deyil, həm də daxildir: atmosferə yenidən daxil olan peyklərin və raketlərin yanmış hissələri daxildir.
...Və Yer səthində müntəzəm olaraq tapılan meteoritlər.
Kosmik dağıntıların düşməsi sadəcə maraqlı hadisə deyil, real təhlükədir. Metallar atmosferin kimyəvi tərkibinə, xüsusən də ozon təbəqəsinə təsir göstərə bilər.
Dağıntılar binalara, nəqliyyata zərər verə və hətta insanların həyatına təhlükə yarada bilər.
Ən əsası isə bu obyektlərin məsuliyyəti çox vaxt sıravi vətəndaşların çiyninə düşür və onlar fəsadları aradan qaldırmağa məcbur olurlar.
Bu, beynəlxalq tənzimləmə ehtiyacını artırır.
Bu gün biz bir vaxtlar fantastikanın reallığa çevrildiyi bir dünyada yaşayırıq.
Kosmosdan gələn enerji, göydən düşən cisimlər, yeni texnologiyalar – bütün bunlar bizi Azimovun hələ 1941-ci ildə təsvir etdiyi gələcəyə yaxınlaşdırır.
Və bizdə hələ tam təchizatlı kosmik elektrik stansiyaları olmasa da, ilk addımlar artıq atılıb.
Alimlər qəribə hadisələri öyrənməyə davam edir, kosmik agentliklər isə nəzəriyyələr yaratmağa davam edirlər. Çox şey aydın deyilsə də, bir şey aydındır: biz kosmosun təkcə ilham mənbəyinə deyil, həm də real enerji mənbəyinə çevriləcəyi enerji inqilabının astanasındayıq.
Əli Babayev