Ey Vidadi, çaxaraq şimşək kimi,
Anqıraraq ələngə eşşək kimi,
Söydün xalqa qudurğan bir səy kimi,
Dilin acı, başın xarab, özün key,
Avropada naturalnı xalis gey.
Kim pul verdi, sığallatdın yalını,
Qamarladın boss verən mülk-malını,
Hər erkəyə çevirirsən dalını,
Altlarında şellənir, hay salırsan,
Kişilərlə təmasdan həzz alırsan.
Qrantverən başın üstə tikib dam,
Yolun üstə yanmaqdadı nəhəng şam,
Yeri deyil, xalqa söymə, ay avam,
Ələ düşsən, dərhal işin bitəcək,
Xalq da səni didim-didim didəcək.
Söyüş söymə, xalq goruna söyəcək,
Düzdü, bossun sənə alqış deyəcək,
Meyitini qarğa-quzğun yeyəcək,
Avropada leşin düzdə qalacaq,
Bura gəlsən, xalq intiqam alacaq.
Öyünürsən arxalı bir dağ kimi,
Ruhun ölüb, davranırsan sağ kimi,
Ulayırsan orda yalquzaq kimi,
Əməlini xalq alnına yazacaq,
Bel-külünglə qəbirini qazacaq.
İsgəndərli az yemədi sarımsaq,
Teyxa çirk-pas içindədi dil-dodaq,
İndi ona yaraşan ad-qurumsaq,
Pula görə düşdü düşmən felinə,
Böhtan atdı saysız qıza-gəlinə.
Qrantverən ona çoxlu pul gətdi,
İndi bossun süfrəsində diş ətdi,
Atasının məzarına işətdi,
Yeni qazan taqqıldadır qazançı,
Bu dəyyusun elə budu qazancı.
Valeh Məhərrəmli
Bütün xəbərlər Facebook səhifəmizdə